Kazimierz III Wielki (ur. 30 kwietnia 1310 w Kowalu, zm. 5 listopada 1370 w Krakowie) – najmłodszy syn Władysława I Łokietka i Jadwigi Bolesławówny, król Polski w latach 1333–1370, ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie polskim.
Dokonania[]
- Uporządkował relacje z Czechami, którzy rozszczyli sobie prawa do polskiego tronu oraz z Krzyżakami, z którymi jego ojciec prowadził długie i w większości kończone niepowodzeniem boje.
- Wraz z pomocą Węgrów, a zwłaszcza swojej siostry, królowej Elżbiety Łokietkówny, dokonał ekspansji w kierunku Rusi Czerwonej, która pozwoliła wzmocnić i wzbogacić państwo.
- Usiłował także unormować kontakty z pogańską Litwą, w tym celu poślubił księżniczkę Aldonę Annę Giedyminównę. Zawarty sojusz jednak okazał się nietrwały i szkodliwy wizerunkowo.[1]
Życiorys[]
Dzieciństwo[]
Kazimierz Wielki spędzał swoje dzieciństwo głównie na Wawelu. Jako młody chłopak bywał na węgierskim dworze Karola Roberta Andegaweńskiego, czyli męża swojej siostry - Elżbiety.[2]
Koronacja na króla[]
Kazimierz Wielki, jako jedyny pretendent do tronu Królestwa Polskiego, został koronowany niedługo po śmierci ojca w 1333 roku. Koronacja odbyła się w zamku na Wawelu.
Polityka Kazimierza[]
Kiedy Kazimierz III Wielki objął władze w państwie, rozpoczął negocjacje z Krzyżakami i Luksemburgami, z którymi jego ojciec toczył spory, aż do końca swojego życia. Konflikt z Krzyżakami rozwiązano w dwóch krokach. Wpierw podczas zjazdu w Wyszehradzie, władcy Czech i Węgier opowiedzieli się za zwrotem Polsce ziemi kujawskiej i dobrzyńskiej, a w zamian oddanie zakonowi Pomorza.
Przypisy[]
- ↑ Informację o dokonaniach Kazimierza III Wielkiego; https://ciekawostkihistoryczne.pl/leksykon/kazimierz-iii-wielki-1310-1370/
- ↑ Informacje dotyczące dzieciństwa i inny wydarzeń z życia Kazimierza; https://opinie.wp.pl/kazimierz-wielki-6155823641016449c
 |
Artykuł, który czytasz, jest lub był artykułem na medal |